เสียงน้ำและความเงียบงัน ๑๙

ภาคสอง : ฤดูร้อน

แก้วกาแฟว่างเปล่า

ยามเย็นทอแสงอ่อนโยนเหนือแผ่นน้ำ เสียงเด็กๆ เริงเล่นน้ำอยู่ริมฝั่งอย่างสนุกสนาน ทั้งเด็กเล็กและเด็กโต ผู้ใหญ่ลงมานั่งเฝ้าละอ่อนน้อย พ่อแม่มาเล่นน้ำกับลูก สายสัมพันธ์ของชุมชน หลอมรวมกันริมฝั่งแม่น้ำ

วันแต่ละวันผ่านไปอย่างรวดเร็วเสียจริง จากเช้าจวบบ่ายและเย็นย่ำ ในสายลมฉ่ำชื้นของต้นฤดูร้อน ร้านกาแฟวันนี้มิแตกต่างจากวันวาน แก้วกาแฟยังว่างร้าง แก้วกาแฟแต่ละสี แต่ละขนาด แต่ละลวดลาย คว่ำอยู่บนชั้นไม้ รอคอยผู้มาลิ้มอมฤตสีดำรสเข้มข้น จากแก้วกาแฟสวยงาม

มิแตกต่างจากวันวาน ยามเย็นมาเยือนพร้อมด้วยเสียงเริงร่าของเด็กเล่นน้ำ ค่ำคืนโรยแสงสีหม่นคล้ำ แก้วกาแฟบนชั้นไม้ ยังเฝ้ารอคอยด้วยความหวังอันว่างเปล่า.