เสียงแห่งฤดูร้อน
ทันทีที่สายลมเหนือแผ่วเบาลง หมู่เมฆแปรเปลี่ยนรูปร่าง กลางวันยาวนานมากขึ้น ฉันจึงรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงของวันนี้ แปลกต่างไปจากวันวาน
สายลมแห่งฤดูร้อนหอบเอาละอองขี้เถ้าจากการเผาไร่ลอยฟุ้งในอากาศ ใบไม้ปลิดคว้างอย่างเหนื่อยล้า ดอกไผ่คลี่กระจายเต็มลาน ฝักของต้นเสี้ยวดีดเมล็ดเสียงดังเป๊ะป๊ะ ทิ้งตัวลงบนพื้นปูน เสียงกังวานแว่วของจั๊กจั่น กรีดปีกดังมาจากที่นั่นที่นี่ ส่งสรรพสำเนียงประสานเป็นบทเพลงแห่งฤดูร้อน
หรือว่าฤดูร้อนได้เริ่มขึ้นแล้ว ฉันนึกสงสัย เฝ้าฟังกังวานเสียงแห่งฤดูร้อนแว่วดังมาแต่ไกล เสียงหัวเราะร่าเริงของเด็กๆ เสียงคลื่นน้ำกระทบฝั่ง เสียงเครื่องยนต์ครางมาจากท่าเรือ สรรพเสียงกังวานขึ้นพร้อมเพรียงในวันเริ่มต้นของฤดูร้อน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น