นกนางนวล
ชาวบ้านบางคนบอกว่า ในฤดูกาลที่น้ำโขงใสจนมองเห็นกรวดหินใต้ธารน้ำ ไกเริงร่ายส่ายไหวราวเส้นไหมสีเขียว เด็กๆ ต่างเฝ้ามองดูเส้นขอบฟ้า เฝ้ารอฝูงนกนางนวลอยู่ริมฝั่งน้ำ สดับฟังเสียงร้องเรียกเพรียกหาจากขอบฟ้าไกล
ฝูงนกนางนวลมาตรงเวลาเสมอ ร่อนถลาเหนือเวิ้งน้ำกว้าง ส่งเสียงพร่ำเพรียกเรียกหาอยู่เช่นนั้น เสียงร้องของมันปลุกชาวเมืองให้ออกมาเฝ้ามองอย่างชื่นชม พวกเด็กๆ โห่ร้องอย่างดีใจ วิ่งลงมายังฝั่งน้ำ หรือเจ้านางนวลรู้ว่า ชาวเมืองเฝ้ารอคอยการมาเยือนของพวกมันอยู่ทุกปี
เพียงไม่นาน หลังจากการมาเยือนของฝูงนางนวล ฝูงปลาใหญ่แหวกว่ายทวนน้ำขึ้นมาตามเสียงเพรียกร้องของฝูงนก เริงเล่นน้ำอยู่ตามหาดหินอันนุ่มนวลด้วยแพรไหมสีเขียว ป่วนปั่นผืนน้ำจนแตกซ่านกระเซ็น
หลายปีมาแล้ว ชาวเมืองต่างรอคอยวันคืนของอดีต เพื่อย้อนทวนความทรงจำ เด็กๆ เฝ้ามองดูเส้นขอบฟ้าอยู่ริมฝั่งน้ำ ไม่มีวี่แววของฝูงนกนางนวล ไม่มีวี่แววของฝูงปลาใหญ่
พิธีบวงสรวงปลาใหญ่เริ่มขึ้นอย่างเงียบเหงาหัวใจ หลงเหลือเพียงตำนานขานเล่าถึงฝูงนกนางนวลและฝูงปลาใหญ่ หรือจะเป็นเพียงแค่คำบอกเล่าถึงเรื่องราวที่กำลังเลือนหาย.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น