วันปีใหม่
บ่ายวันนี้ พวกเราชักชวนกันมาเล่นน้ำหน้าบ้านพี่ดา มีน้องน้ำหวาน น้องมิ้น ลูกสาวสองคนของพี่ผึ้ง มีกิ๊บหลานพี่ดา แป้ง อาทิตย์ และฉันซึ่งดูเหมือนจะเป็นเด็กโข่งที่สุดในกลุ่ม
อาวุธของพวกเราพร้อมแล้ว ถังและกะละมังใส่น้ำ ขันและกระป๋องใบเล็กๆ รถกระบะวิ่งผ่านไปมาอยู่ตลอดเวลา ท้ายรถกระบะแต่ละคันเต็มไปด้วยเด็กหนุ่มเด็กสาว ทุกคนมีอาวุธพร้อมอยู่ในมือสำหรับสาดความชุ่มเย็นให้แก่กัน
เมื่อรถแต่ละคันวิ่งผ่าน ฉันจะออกไปยืนโบกรถให้ชะลอจอดด้วยรอยยิ้ม จากนั้นพวกเราจึงสาดน้ำใส่กันอย่างสนุกสนาน บางครั้งมีรถมอเตอร์ไซค์ผ่านมา เราจะโบกให้จอด และรถน้ำบนหัวไหล่ของพวกเขา หากรถคันไหนวิ่งมาเร็วๆ เราจะเอามือวักเม็ดน้ำสาดพอเป็นพิธี บางครั้ง เราจะวิ่งข้ามถนนไปเล่นน้ำกับเด็กๆ สี่ห้าคนกับหญิงสาวคนหนึ่ง เราต่างสาดน้ำกันเองอย่างสนุกสนาน
บางครั้งมีผู้เฒ่าผู้แก่เดินผ่านมา เราจะเข้าไปขอรดน้ำ ผู้เฒ่าผู้แก่จะเอ่ยให้พรแก่พวกเรา เช่นเดียวกับชาวต่างประเทศที่เดินผ่านไปมา เราจะเข้าไปขอรดน้ำอย่างสุภาพ พวกเขาจะยิ้มให้ พวกเขาคงนึกอยากเล่นน้ำกับพวกเราด้วย
เราเล่นน้ำกันจนถึงเย็น บางทีเราเล่นน้ำกับเด็กๆ ที่รู้จัก ซึ่งออกมาตั้งด่านกันบนถนน สาดน้ำกันและกัน หยอกล้อและหัวเราะ
ช่วงเย็นมีขบวนแห่พระพุทธรูปของแต่ละวัดในหมู่บ้านผ่านมาตามถนนสายกลาง พวกเรามายืนรอสรงน้ำพระอยู่ริมถนน ขอน้ำหยาดจากผู้เฒ่าผู้แก่ และรดน้ำผู้ใหญ่ที่อยู่ใกล้ๆ พร้อมกับขอพรปีใหม่
ค่ำคืนมาเยือนอย่างเชื่องช้า แสงสว่างค่อยๆ เลือนหายไปจากท้องฟ้า ความมืดมาเยือนอย่างเงียบงัน วันปีใหม่กำลังจะหมดลงแล้ว ขณะที่เสียงสรวลเสเฮฮายังดังอยู่ทั่วทั้งหมู่บ้าน.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น