วันอังคารที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2550

เสียงน้ำและความเงียบงัน ๒๑

สายฝนพรำ

ยามบ่ายร้อนอบอ้าว หมู่เมฆก่อตัวที่ริมขอบฟ้าตะวันตก เคลื่อนตัวเข้ามาอย่างเงียบงันแผ่คลุมห้วงฟ้า สรรพสิ่งรายรอบเริ่มเคลื่อนไหว เคลื่อนไหว และเคลื่อนไหว ลมหมุนหอบใบไม้ควงคว้างออกไปกลางแม่น้ำ เสียงใบไม้พัดพลิ้วเกรียวกราว ยอดไผ่เอนไหวลู่ลม ฝักเสี้ยวดีดดิ้นทิ้งตัว ก่อนทั้งหมดทั้งมวลจะสงบนิ่งลง

สรรพสิ่งสงบนิ่งและเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง ใบไม้ใบหญ้าพัดลู่ตามลม ลมหมุนหอบฝุ่นลอยคลุ้งกลางอากาศ แม่น้ำพลิกเพื่อมรวดเร็ว แรงสั่นสะเทือนเริ่มต้นขึ้นจากที่ใดที่หนึ่งของห้วงฟ้า เสียงนับหมื่นนับแสนดังมาแต่ไกล ใกล้เข้ามา ใกล้เข้ามา ม่านแห่งสายฝนกรายใกล้เข้ามา เสียงเกรียวกรูซู่ซ่าดังใกล้เข้ามาพร้อมกับไอเย็นชื้น หยดหยาดอันเยียบเย็นกระเซ็นสายลงมาจากท้องฟ้า เปียกปอน

พายุฝนก่อตัวขึ้นในหน้าร้อน ให้ความชุ่มชื่นแก่ต้นไม้และผืนดิน ใบไม้เริ่มผลิแตกตุ่มตาสีเขียวเล็กๆ พร้อมที่จะระบัดใบสวยงาม เมล็ดพืชพันธุ์ที่หลับนอนอยู่ใต้ผืนดินเมื่อฤดูหนาวเริ่มอ่อนนุ่ม พร้อมที่จะตื่นอย่างเกียจคร้านออกมาสู่โลกภายนอก รอคอยฤดูกาลใหม่ที่จะมาเยือนในไม่ช้า.

ไม่มีความคิดเห็น: