เสียงน้ำและความเงียบงัน ๗

คนปลูกผัก

ลมหนาวมาเยือนอย่างแผ่วเบาในเช้าวันนี้ ต้นไม้ใบหญ้าเริงร่าในพรายพรูของสายลม ม่านหมอกแผ่คลุมสายน้ำอย่างนุ่มนวล ขณะดวงตะวันเผยรอยยิ้มที่ริมขอบฟ้า ชายชราลากรถเข็นบรรทุกไซลั่นสามใบผ่านหน้าร้านกาแฟ น้ำแห้งลงมากแล้ว การวางไซดักปลาเป็นไปได้ยาก จึงถึงเวลาแขวนไซเพื่อซ่อมแซม หากทว่ากิจกรรมริมแม่น้ำโขงอีกอย่างหนึ่งของชายชรายังดำเนินต่อไป

เช้าและเย็น ชายชราจะออกมาดูแปลงผักริมฝั่งน้ำ เดินลงไปตักน้ำโขงขึ้นมารดแปลงผักที่กำลังอวดช่อใบงอกงาม วันเวลาเคลื่อนผ่านสวนน้อยๆ แห่งนี้ ชายชราเพียงอาศัยเฝ้ารดน้ำดูแลมิได้ขาด แร่ธาตุใต้พื้นดินริมฝั่งจึงต่างช่วยเร่งให้พืชผักนานาชนิดเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว

ในยามเช้าที่สายลมหนาวพัดผ่านมาเยือน ภรรยาของชายชรากับหลานสาวลงมาช่วยกันเก็บพืชผักในสวนน้อยๆ สำหรับมื้ออาหาร สำหรับแจกจ่ายเพื่อนบ้าน มีเหลือเผื่อขายในตลาด พืชผักมีมากพอสำหรับคนทั้งเมือง

ชีวิตริมสองฟากฝั่งเป็นดั่งเดียวกัน เมื่อลมหนาวพัดผ่าน น้ำลดระดับลง ผืนดินริมฝั่งแม่น้ำโขงโอบรับ เมล็ดพันธุ์มากมาย โอบอุ้มดูแลมวลชีวิตให้เติบโตขึ้นพร้อมกัน.