การเบ่งบานของฤดูร้อน

หยดหนึ่งมหาชเล
วุฐิศานติ์ จันทร์วิบูล

การเบ่งบานของฤดูร้อน

คุณจำถนนสายนั้นได้ไหม ถนนที่ร่มรื่นไปด้วยมวลหมู่ไม้มากมาย คุณลองนิ่งเงียบและเฝ้าฟังเสียงเหล่านั้นดูสิ...
ทันทีที่จักจั่นตัวแรกกรีดเสียงระเบ็งระบือก้อง สายลมร้อนวูบไหว ใบไม้แห้งปลิดขั้วจากกิ่งก้านหมุนคว้างและหล่นร่วง เสียงร้องของจักจั่นดูจะปลุกสรรพเสียงแห่งฤดูร้อนที่นอนหลับนิ่งสนิทอยู่กับที่ให้ฟื้นตื่นขึ้นมา ปลุกเหล่าผองเพื่อนจักจั่นที่หลบนอนอยู่ในดินตั้งแต่ปีกลายให้สะบัดปีกลุกขึ้นป่ายปีนสู่ยอดไม้อย่างร่าเริง และขับขานเป็นบทเพลงต่อเนื่องแห่งฤดูร้อนอันยาวนาน จากที่นั่นที่นี่ จากไม้ต้นนั้นสู่ต้นนี้ กึกก้องไปทั่วทั้งท้องถนน
ทันทีที่จักจั่นตัวแรกกรีดเสียงระเบ็งระบือก้อง สายลมร้อนวูบไหว มวลดอกไม้คลี่กลีบเบ่งบานไปทั่วทุกท้องถนน สว่างไสวด้วยสีสันอันงดงามแห่งพวงช่อเหลืองระย้าของดอกคูน ประกายเกล็ดสีเหลืองท่ามกลางหลืบใบสีเขียวของประดู่อังสนา ดวงดอกสีม่วงอ่อนละมุนของอินทนิล สีม่วงอมชมพูและขาวตกแต่งก้านดอกของตะแบก ประกายระยับของหางนกยูงสีแดงฉายฉานราวดวงตะวันน้อยๆ และดวงดอกชมพูอ่อนโยนของชมพูพันธุ์ทิพย์ คลี่กลีบบานสว่างไสวไปทั่วทั้งท้องถนน เบ่งบานและร่วงพรูประดับประดาถนนหนทางให้เปล่งปลั่งงดงาม
ทันทีที่จักจั่นตัวแรกกรีดเสียงระเบ็งระบือก้อง สายลมร้อนวูบไหว ประกายแดดจ้านจ้าแผดไอร้อนระอุ เสียงทอดถอนลมหายใจของผู้คนพรั่งพรูรวดร้าว หวั่นไหวไปกับภาวะของโลกที่ทวีความร้อนมากขึ้นทุกขณะ พร่ำบ่นถึงความร้อนร้ายของเมืองใหญ่ รถติดปล่อยไอเสีย ความร้อนระอุและฝุ่นควันตามท้องถนน ภาวะเรือนกระจก น้ำแข็งขั้วโลกละลาย และความแห้งแล้งที่เกิดขึ้นทั่วทุกมุมโลก จนทำให้ทุกคนปรารถนาความชุ่มเย็นของสายน้ำ ปรารถนาความฉ่ำเย็นของแอร์คอนดิชั่นและพาตัวเองเข้าไปมีส่วนร่วม โดยหลงลืมว่าเราคือส่วนหนึ่งของร่มเงาอันร่มรื่นของต้นไม้ใหญ่ริมทาง ไยไพต่อมวลดอกไม้ผลิบานสว่างไสวเหนือสายถนน เหยียบย่ำพรมดอกไม้อันสวยงามจนบอบช้ำแหลกลาญ
ทันทีที่จักจั่นตัวแรกกรีดเสียงระเบ็งระบือก้อง สายลมร้อนวูบไหว เสียงทอดถอนลมหายใจของผู้คนพรั่งพรูรวดร้าว แผดอวลร้อนรุ่ม ครวญคร่ำรันทดท้อนั่งทอดอาลัย มิปรารถนากระทำสิ่งใดใด ปล่อยให้ตัวเองค่อยๆ เหี่ยวแห้งราวแล้งไร้น้ำหล่อเลี้ยงชีวิต ในท่ามกลางสรรพเสียงที่พร่ำเพรียกเรียกหาอยู่ตลอดเวลา ในสีสันของฤดูร้อนที่เปล่งประกายพลังแห่งชีวิตอันงดงามสว่างไสว ในเสียงขับขานระงมของจักจั่น ในการผลิบานของดอกไม้ใบไม้
ในขณะที่มนุษย์หมดหวังพังพ่ายท่ามกลางสายลมฤดูร้อน ทว่ามวลชีวิตเล็กๆ แห่งท้องถนนกำลังเบ่งบานอย่างช้าเชือน รอคอยฤดูกาลใหม่มาเยี่ยมเยือน...
คุณยังฟังเสียงนั้นอยู่หรือเปล่า คุณได้ยินชัดเจนไหม สรรพเสียงแห่งฤดูร้อนกำลังบอกบางเรื่องราวแก่คุณ…

พิมพ์ครั้งแรก นิตยสารสานแสงอรุณ ฉบับโลกต้องการ "เล็ก" และ "งาม" พฤษภาคม-มิถุนายน 2550